สิ่งสะระตะที่เกินพอดี

ในกระแสสำนึกของข้าพเจ้า
แค่ | คำ
ก็ให้ผลมากเกินพอดี
ฉันเป็นลูกชายคนแรกและคนเดียว แต่แล้ว
ฉันพบว่าตนเป็นลูกสาวที่นั่งอยู่หลังสุด
ในงานเลี้ยงส่งวิญญาณคุณ
เปลวไฟที่กลืนกินซากศพคุณก็ห่างไกล
จนสำหรับฉันแล้วมันช่างเย็นเยือก
ฉันเป็นผู้พลัดถิ่นพเนจร
คุณก็คือแผ่นดินบ้านเกิด
เศษธุลีใช่ว่าติดอยู่ที่รองเท้า
แต่คือฝ่าเท้า คือเนื้อหนังที่เถือแยกไม่ได้
(ส่วนหนึ่งจาก 31 ห้วงคำนึงตลอดเดือนกรกฎาคม)

Twitter : @LadysMoonscape
Facebook : Ladys and Moonscape
Instagram : ladysmoonscape